
- یک متخصص خواب می گوید محدودیت هایی در ردیاب خواب از نظر دقت وجود دارد
- Orthosomnia وضعیتی است که در آن شما روی داده های خواب خود وسواس دارید و اغلب کیفیت خواب شما را بدتر می کند
- صرفه جویی در روز فرصت خوبی برای بهبود خواب است – و راه های مثبتی برای استفاده از ردیاب خواب برای انجام این کار وجود دارد
در 12 سال گذشته، کیمبرلی بووی که خود را “بی خوابی مادام العمر” توصیف می کند، برای به خواب رفتن – و خواب ماندن – مشکل داشته است.
بنابراین، مانند 10 درصد از آمریکایی ها، این مرد 35 ساله اهل ونکوور، بریتیش کلمبیا، به طور منظم شروع به پوشیدن یک دستگاه پوشیدنی ردیابی خواب کرد. بووی فکر می کرد دانستن بیشتر در مورد خوابش می تواند به شناسایی عوامل موثر در بی خوابی او کمک کند و به او قدرت دهد تا خوابش را بهبود بخشد.
اما تلاش برای استراحت بهتر با نظارت بر داده های خواب او به یک وسواس تبدیل شد و به سرعت بی خوابی بووی را بدتر کرد.
بووی با Healthline به اشتراک گذاشت: «من در نیمه شب از خواب بیدار میشدم و روی دادههای خوابم تمرکز میکردم – حتی دادههای آن شب، در زمان واقعی». این تمرین فقط اضطراب خواب را که بی خوابی او را تغذیه می کرد، افزایش داد.
در عصر تندرستی و خود کمی، این تمرکز ناسالم بر نظارت بر ساعتهای خواب شما رایجتر شده است. محققان در واقع در مطالعه ای در سال 2017 در مجله پزشکی خواب بالینی اصطلاحی برای آن ابداع کردند: ارتوسومنیا.
و جای تعجب نیست: محققان هشدار دادند که ارتوسومنی خواب شما را مختل می کند.
نویسندگان این مطالعه نوشتند: «استفاده از ردیابهای خواب پوشیدنی در حال افزایش است و بیشتر مصرفکنندگان از این که ادعای این دستگاهها اغلب بر علم حمایت از آنها بهعنوان دستگاههایی برای اندازهگیری و بهبود خواب سنگینی میکند، غافل هستند».
Orthosomnia ممکن است مانند یک مشکل خواب دیگر به نظر برسد که مانع از بسته شدن چشمها میشود، به خصوص با پایان ساعت تابستانی یکشنبه گذشته.
اما نیازی نیست که باشد. یادگیری بهترین راهها برای استفاده از ابزارهای پوشیدنی برای خواب – و خطرات احتمالی آن – در واقع میتواند منجر به استراحت شبانه بهتر در دوران انتقال به عقب شود.
Orthosomnia در حال افزایش است
دکتر کتی گلدشتاین، متخصص مغز و اعصاب خواب در مراکز اختلالات خواب میشیگان، شاهد افزایش تعداد بیمارانی است که دادههای خواب خود را با ردیابهای تناسب اندام مصرفکننده، مانند Fitbits یا ساعتهای هوشمند ردیابی میکنند.
گلدشتاین مزایا و معایب ردیاب خواب را دیده است. به عنوان مثال، برخی از بیمارانی که فکر میکنند راحت میخوابند، ممکن است دادههای پوشیدنیشان اختلالاتی را در خواب مشاهده کنند، و این میتواند آنها را ترغیب کند تا در مورد آزمایش آپنه خواب با یک متخصص مشورت کنند.
با این حال، وقتی صحبت از افراد مبتلا به بیخوابی میشود، گلدشتاین شاهد بوده است که ردیابهای خواب اضطراب خواب آنها را افزایش میدهند.
گلدشتاین به Healthline توضیح میدهد: «افراد مبتلا به بیخوابی معمولاً بیش از حد روی خواب خود تمرکز میکنند و ممکن است میزان خوابی که واقعاً دریافت میکنند را دست کم بگیرند.
از آنجایی که خواب ضعیفی دارند، افراد مبتلا به بی خوابی تمایل دارند زمان بیشتری را در رختخواب صرف کنند تا بخوابند. سپس تختخواب خود را با بیدار بودن مرتبط میدانند که منجر به اضطراب و نگرانی بیش از حد در مورد ناتوانی در خواب کافی میشود – که به نوبه خود مانع خواب میشود.
گلدشتاین گفت: «یک ردیاب خواب را روی آن بیاندازید و میتوانید با مشکلات بیشتری در خوابیدن مواجه شوید، زیرا به دوره خواب توجه بیشتری میکنید.
در نهایت، افرادی که روی دادههای خواب خود وسواس میکنند یا دادهها را برای بهبود عملکرد خواب به صفر میبرند – با آن مانند یک هدف تناسب اندام رفتار میکنند – ممکن است با فکر کردن بیش از حد خواب خود را خراب کنند.
گلدشتاین خاطرنشان کرد: «برخی از درمانهای رفتاری که به خوبی بررسی شدهاند متناقض هستند،» به توجه ردیاب خواب.
ممکن است بدون استفاده از فناوری برای کمک به خوابیدن، وضعیت بهتری داشته باشید. گلدشتاین به بیماران میگوید: «شما ابزار بیولوژیکی را برای خوابیدن در اختیار دارید، اما هیچ کاری نمیتوانید انجام دهید تا بتوانید بخوابید.»
چگونه یک ردیاب خواب بی خوابی یک زن را بدتر کرد
بووی از کودکی با مشکل خواب مواجه بوده است.
او گفت: “وقتی ذهنم به راه افتاد، دیگر راهی برای خوابیدن ندارم.”
سپس، او یک Fitbit برای ردیابی دویدن های خود گرفت و به زودی عملکرد ردیابی خواب را کشف کرد.
به زودی، بویی نه تنها در نیمه شب در مورد داده های خواب خود نشخوار می کرد، بلکه دو بار در روز آمار خواب خود را بررسی می کرد و به گفته او، “همه وقت” به عملکرد خواب خود فکر می کرد.
بووی به اشتراک گذاشت: “من با وسواس شروع به بررسی اندازه گیری های خواب خود کردم و به دور از بهبود، آنها با گذشت زمان بدتر شدند.” احساس شکست در نیمه های شب – قبل از اینکه او حتی روزهای طولانی را در محل کار شروع کند – رایج تر شد.
او گفت: «پیگیری خواب من قرار بود من را سالمتر کند و باعث بیماری من شود.
راه حل بووی برای اورتوسومنیا؟ بخشش Fitbit او.
بووی می گوید: «آیا از آن زمان خواب من بهتر شده است یا نه، نمی دانم. “اما حداقل من دیگر نمی توانم ببینم که اینطور نیست.”
محدودیت های ردیاب خواب
متخصصان خواب همچنین نگران دقت ابزارهای پوشیدنی با عملکرد ردیابی خواب هستند.
بسیاری از این برنامهها نه تنها تعداد ساعاتی را که در رختخواب هستید اندازهگیری میکنند، بلکه گزارشهایی را نیز در مورد مراحل خواب، مانند خواب با حرکت سریع چشم (REM) یا خواب با موج آهسته، به مصرفکنندگان میدهند.
گلدشتاین توضیح می دهد: “این مراحل خواب با الگوهای بسیار بسیار خاص امواج مغزی و الگوهای حرکت چشم مشخص می شود.” استاندارد طلایی ما برای اندازهگیری خواب واقعی، آوردن کسی به آزمایشگاه خواب و نظارت بر امواج مغزی اوست.
برنامهها سعی میکنند مراحل خواب را فقط با ردیابی ضربان قلب و حرکت تخمین بزنند.
به گفته گلدشتاین، “این بسیار بسیار دشوار خواهد بود.”
“مشکل این است که اکثر سازندگان این دستگاه ها در مقایسه با مطالعه خواب PSG – آن امواج مغزی” فرآیند اطمینان از صحت خروجی دستگاهشان را انجام نمی دهند.
در مطالعه سال 2017 در مجله پزشکی خواب بالینی، نویسندگان همچنین اشاره کردند که تحقیقات دیگر نشان داده است که این دستگاهها در مورد شناسایی چرخههای خواب بسیار دقیق نیستند.
نویسندگان نوشتند: «مطالعات اعتبار سنجی متعدد که نشان داده اند دستگاه های ردیابی خواب قابل پوشیدن مصرف کننده قادر به تشخیص دقیق مراحل خواب نیستند و دقت ضعیفی در تشخیص بیداری پس از شروع خواب دارند. “علاوه بر این، عدم شفافیت در الگوریتمهای دستگاه باعث میشود که حتی در بهترین شرایط نمیتوان دقت کرد که چقدر دقیق هستند.”
چگونه یک روال شبانه بهتر و حتی یک پوشیدنی می تواند خواب را بهبود بخشد
در حالی که نباید به یک ردیاب تناسب اندام اعتماد کنید تا به شما بگوید استراحت خوبی دارید یا خیر، گلدشتاین معتقد است چند راه مثبت برای استفاده از برنامه ها برای داشتن خوابی آرام و مداوم وجود دارد.
- به محض بیدار شدن از خواب، نور زیادی دریافت کنید. با باز کردن فورا پرده، وضعیت اولیه پرنده خود را قفل کنید. یک لامپ خورشیدی نیز می تواند کمک کند.
- از برنامه های خواب استفاده کنید تا مطمئن شوید که زمان کافی را به خود اختصاص می دهید. اگرچه برنامهها ممکن است از نظر چرخه خواب و بیداری فوقالعاده دقیق نباشند، اما میتوانند برای ردیابی تعداد ساعاتی که در رختخواب میگذرانید عالی باشند. گلدشتاین توضیح داد: «بسیاری از مردم زمان کافی را به خواب اختصاص نمیدهند. روی برنامه خود ضربه بزنید تا مطمئن شوید که خود را برای بسته بودن چشم کافی آماده کرده اید.
- از داده های خلق و خو یا ورزش به عنوان انگیزه استفاده کنید. چه پوشیدنی شما عملکرد ردیابی خواب داشته باشد یا نه، می توانید از خلق و خوی خود یادداشت کنید یا داده های عملکرد تمرین را بررسی کنید تا ببینید آیا خواب بیشتر باعث بهبود بخش های دیگر زندگی شما می شود یا خیر. ممکن است به شما انگیزه دهد که روال خواب جدید خود را ادامه دهید.